Włochy: panna cotta

1. Sukcesem panna cotty jest odpowiednia ilość żelatyny. Gdy jest jej za dużo deser jest zbyt sztywny, gdy za mało, szybko się rozpada. Jeśli przygotowujesz panna cottę w wyższych naczyniach (np. kieliszkach od wina) i masz zamiar ją z z nich wyciągać, dodaj więcej żelatyny.

2. Panna cotta najłatwiej „wychodzi” z metalowych miseczek, na drugim miejscu jest szkło a potem inne naczynia ceramiczne.

Do rondelka odmierzamy śmietankę oraz mleko. Wsypujemy cukier. Laskę wanilii przekrawamy wzdłuż i nożem wydobywamy małe, aromatyczne ziarnka.

Zarówno ziarenka jak i laski wrzucamy do garnka. Jego zawartość podgrzewamy na małym ogniu, mieszając. Nie zagotowujemy. W międzyczasie do małej miseczki wsypujemy żelatynę. Rozprowadzamy równomiernie po dnie, potrząsając naczyniem. Dodajemy gorącą wodę łyżeczkami, nie mieszamy. Odstawiamy na 2-3 minuty. Po tym czasie mieszamy i dodajemy  trochę mieszanki śmietanowej z garnka. Energicznie mieszamy, by żelatyna rozpuściła się.  Z garnka wyciągamy laski wanilii i wlewamy roztwór żelatynowy. Ponownie mieszamy. Zdejmujemy z ognia. Przelewamy do miseczek. Chłodzimy w lodówce minimum 6 godzin a najlepiej całą noc.

Wyjmowanie deseru z miseczek: Wyjęty miseczki z lodówki należy włożyć do na chwilę do ciepłej wody. Wtedy panna cotta łatwej wyjdzie z naczynia. Dla ułatwienia można przystawić do miseczki talerzyk i obrócić do góry nogami.

Sos truskawkowy: Truskawki miksujemy blenderem z cukrem.

Deser polewamy sosem truskawkowym i przybieramy truskawkami oraz listkiem mięty lub bazylii.